Στο κέντρο της Ελλάδας εκτείνεται η Θεσσαλία ( έκτασης περίπου 14000 τετρ. Χιλιομέτρων) μια παραδοσιακά αγροτική περιοχή. Στη Θεσσαλία ανήκει η μεγαλύτερη πεδιάδα της Ελλάδας η οποία και καταλαμβάνει το 50% της συνολικής επιφάνειας, με το υπόλοιπο 50% να είναι ορεινό-ημιορεινό. Οι ορεινές - ημιορεινές ζώνες είναι πλούσιες σε φυσική βλάστηση (δάση, θαμνώδεις εκτάσεις και φυσικοί βοσκότοποι) οι οποίοι χαρακτηρίζονται από υψηλή βιοποικιλότητα (χλωρίδα και πανίδα). Η Θεσσαλία είναι πλούσια σε μικροπεριοχές με ιδιαιτερότητες τόσο κλιματολογικές και εδαφικές όσο και πολιτισμικές (βλάχοι, σαρακατσάνοι, καραγκούνηδες, ντόπιοι κλπ).

Παραδοσιακά η Θεσσαλία έχει υψηλή παραγωγή προϊόντων του πρωτογενή τομέα αλλά και σημαντική μεταποίηση. Ιδιαίτερα η κτηνοτροφία και κυρίως η ποιμενική κτηνοτροφία αποτελούσε και αποτελεί τη βάση της θεσσαλικής οικονομίας αλλά και θεμελιώδες στοιχείο δημιουργίας τόσο της πολιτιστικής κληρονομιάς της όσο και της διαμόρφωσης της υψηλής φυσικής αξίας των οικοσυστημάτων της. Στις γαλακτοκομικές μικροπεριοχές της έχει εγκατασταθεί ένα δίκτυο μικρών οικογενειακών σύγχρονων τυροκομείων (2ης και 3ης γενιάς) οι οποίοι βασίζονται στις μακροχρόνιες σχέσεις συνεργασίας με τους κτηνοτρόφους.

Η παραδοσιακή κτηνοτροφία και τυροκόμηση συνετέλεσαν στην μεγάλη τυροκομική δραστηριότητα (περί των 70 τυροκομικών επιχειρήσεων έχουν έδρα τη Θεσσαλία) που παρατηρείται σήμερα στη Θεσσαλία.